Wendy Slagveer-Ramautarsing, president van Rotary Club Paramaribo Central reikt de award uit aan Marie Levens. (Foto: René Gompers)
Een staande ovatie wanneer zij de Royal Ballroom van Torarica wordt binnengeleid. Een staande ovatie aan het eind van de minidocumentaire over haar karakter en kunde. En nog een keer aan het eind van haar toespraak. Doctor Maria ‘Marie’ Elizabeth Levens is dinsdagavond voor haar uitzonderlijke verdiensten op onderwijsgebied, in binnen- en buitenland, met de Rotary Vocational Excellence Award onderscheiden. De award is voor de 24e keer uitgereikt door de Rotary Club Suriname.
Levens is geboren in 1950. De belangstelling voor het onderwijs is haar heel vroeg bijgebracht; haar vader was een gedreven onderwijzer en schooldirecteur. Levens heeft zich uiteindelijk ruim dertig jaar ingezet voor het onderwijs in verschillende capaciteiten. Na haar opleiding aan het Pedagogisch Instituut is zij met een studiebeurs naar Nederland vertrokken waar ze pedagogie, onderwijskunde en agogische wetenschappen heeft gestudeerd aan de Vrije Universiteit van Amsterdam (VU) en de Universiteit van Amsterdam (UVA). In 1977 keerde de laureaat terug en werd docent bij de Pedagogische Academie van het Openbaar Atheneum. Ze is 15 jaar verbonden geweest aan de Bureau Onderwijsinformatie en Studiefaciliteiten op het Onderwijsministerie, en het Instituut voor de Opleiding van Leraren én de Anton de Kom Universiteit van Suriname.
Levens wordt in het onderwijsveld geroemd om haar inzet voor vernieuwend onderwijs, om kwalitatief onderwijs toegankelijker te maken, en de toepassing van wetenschap en ICT in educatie vanaf de basis. Levens heeft ook leiding gegeven aan de Progressieve Vrouwen Unie, het Forum van Niet Gouvernementele Organisaties en de stichting voor Vrouwen in de Agrarische Sector. Levens is de eerste vrouw ooit die minister van Buitenlandse Zaken is geweest. Een verrassing voor velen. “Het was niet mijn leukste job,” lacht zij in de documentaire. Ze heeft desondanks topprestaties geleverd gelet op de getuigenissen van de buitenlandse kopstukken. Na het ministerschap is ze tien jaar lang verbonden geweest aan de Organisatie van Amerikaanse Staten bij de afdeling Human Development and Culture. Ook daar heeft ze diepe positieve indrukken achtergelaten getuige de vele onderscheidingen die ze in verschillende landen heeft gehad.
Vanaf de naaste familie, vicepresident Ashwin Adhin tot kopstukken uit verschillende landen is het meer dan duidelijk dat Levens over indrukwekkende capaciteiten beschikt en ondanks grote uitdagingen projecten succesvol heeft geleid die uiteindelijk vernieuwing in het onderwijs, op verschillende niveaus, op het zuidelijk halfrond hebben gebracht. De beschrijving van haar persoonlijkheid door echtgenoot John Pawiroredjo, zonen Juan en Patrice, en broer Alphons Levens komen overeen met die van de verschillende ‘getuigen’ uit binnen- en buitenland: ondanks haar grootse verdiensten blijft zij “eenvoudig en nuchter.”
Zoon Patrice kan zich nog goed herinneren een gezegde in het ouderlijk huis: live simply, so others may simply live. “Je uiterste best doen zodat anderen het ook goed kunnen hebben en je leven gewoon leven. Daarom is het meer dan terecht dat de spotlight eens een keertje op je staat,” spreekt hij zijn moeder toe. Voor de buitenlanders dwingt het respect af “dat hoewel zij gegroeid is in deskundigheid en power, en de vele internationale aanbiedingen voor belangrijke posten, zij blijft kiezen voor Suriname.”
Levens is vereerd en houdt een korte toespraak. “Dit podium is te klein voor alle mensen die me hebben gebracht naar dit punt in mijn leven,” spreekt ze de zaal toe. “Mijn ouders, mijn gezin, leerkrachten, mentoren geestelijke leiders, de samenleving. Dank voor de morele basis, dank voor de support. Omdat ik zoveel ontvangen heb, kan ik teruggeven aan hen die nu nog op onze helpende hand rekenen.”
Levens is van plan om zo lang mogelijk door te gaan om de kwaliteit van het Surinaamse onderwijs te verbeteren. Gedreven door de ongelijkheid in Suriname en de wereld wil ze zoveel mogelijk mensen de kansen bieden die ze zelf heeft gehad. “Voor mij begint werkelijke democratie, economische groei en welzijn voor ons allemaal in de opvoeding en het onderwijs,” merkt zij op. Levens benadrukt dat zij zich zal blijven inzetten voor Suriname. “Het is mijn passie om elk kind te laten beleven wat mijn eigen kinderen hebben meegemaakt. Het is mijn passie dat de samenleving een beter leven ervaart. Daarom werk ik nog. In dit land, ondanks de vele aanbiedingen uit het buitenland. Dit land heeft mij gemaakt zoals ik nu ben, jullie hebben mij gemaakt, ik zal dubbel en dwars teruggeven.”
René Gompers
Levens wordt in het onderwijsveld geroemd om haar inzet voor vernieuwend onderwijs, om kwalitatief onderwijs toegankelijker te maken, en de toepassing van wetenschap en ICT in educatie vanaf de basis. Levens heeft ook leiding gegeven aan de Progressieve Vrouwen Unie, het Forum van Niet Gouvernementele Organisaties en de stichting voor Vrouwen in de Agrarische Sector. Levens is de eerste vrouw ooit die minister van Buitenlandse Zaken is geweest. Een verrassing voor velen. “Het was niet mijn leukste job,” lacht zij in de documentaire. Ze heeft desondanks topprestaties geleverd gelet op de getuigenissen van de buitenlandse kopstukken. Na het ministerschap is ze tien jaar lang verbonden geweest aan de Organisatie van Amerikaanse Staten bij de afdeling Human Development and Culture. Ook daar heeft ze diepe positieve indrukken achtergelaten getuige de vele onderscheidingen die ze in verschillende landen heeft gehad.
Vanaf de naaste familie, vicepresident Ashwin Adhin tot kopstukken uit verschillende landen is het meer dan duidelijk dat Levens over indrukwekkende capaciteiten beschikt en ondanks grote uitdagingen projecten succesvol heeft geleid die uiteindelijk vernieuwing in het onderwijs, op verschillende niveaus, op het zuidelijk halfrond hebben gebracht. De beschrijving van haar persoonlijkheid door echtgenoot John Pawiroredjo, zonen Juan en Patrice, en broer Alphons Levens komen overeen met die van de verschillende ‘getuigen’ uit binnen- en buitenland: ondanks haar grootse verdiensten blijft zij “eenvoudig en nuchter.”
Zoon Patrice kan zich nog goed herinneren een gezegde in het ouderlijk huis: live simply, so others may simply live. “Je uiterste best doen zodat anderen het ook goed kunnen hebben en je leven gewoon leven. Daarom is het meer dan terecht dat de spotlight eens een keertje op je staat,” spreekt hij zijn moeder toe. Voor de buitenlanders dwingt het respect af “dat hoewel zij gegroeid is in deskundigheid en power, en de vele internationale aanbiedingen voor belangrijke posten, zij blijft kiezen voor Suriname.”
Levens is vereerd en houdt een korte toespraak. “Dit podium is te klein voor alle mensen die me hebben gebracht naar dit punt in mijn leven,” spreekt ze de zaal toe. “Mijn ouders, mijn gezin, leerkrachten, mentoren geestelijke leiders, de samenleving. Dank voor de morele basis, dank voor de support. Omdat ik zoveel ontvangen heb, kan ik teruggeven aan hen die nu nog op onze helpende hand rekenen.”
Levens is van plan om zo lang mogelijk door te gaan om de kwaliteit van het Surinaamse onderwijs te verbeteren. Gedreven door de ongelijkheid in Suriname en de wereld wil ze zoveel mogelijk mensen de kansen bieden die ze zelf heeft gehad. “Voor mij begint werkelijke democratie, economische groei en welzijn voor ons allemaal in de opvoeding en het onderwijs,” merkt zij op. Levens benadrukt dat zij zich zal blijven inzetten voor Suriname. “Het is mijn passie om elk kind te laten beleven wat mijn eigen kinderen hebben meegemaakt. Het is mijn passie dat de samenleving een beter leven ervaart. Daarom werk ik nog. In dit land, ondanks de vele aanbiedingen uit het buitenland. Dit land heeft mij gemaakt zoals ik nu ben, jullie hebben mij gemaakt, ik zal dubbel en dwars teruggeven.”
René Gompers
.jpg)
.JPG)
